اهمیت فوق العاده شاهنامه از آن هم روست که زمانی که زبان دانش و همچنین ادبیات در ایران زبان عربی بود، فردوسی با سرودن شاهنامه موجب زنده‌ شدن و همچنین احیای زبان پارسی شد.

بسی رنج بردم در آن سال شمسی سی                                       عجم زنده کردم بدین پارسی

شاهنامه ، همانطور که از نامش پیداست ، آن هم قدر در ادبیات ایران و همچنین بازگویی فرهنگ و همچنین ادب ایرانی نقش داشته که چند صد کتاب، فیلم دیدنی و جذاب، نمایشنامه، پایان نامه، ویرایش های منثور، بررسی و همچنین پژوهش و همچنین …  بر پایه شاهنامه نوشته‌ شده می باشد.
یکی از موضوعات قابل پیگیری و همچنین بررسی کردن در تاریخ ایران باستان، با نگاهی به شاهنامه، پیشامد جدید پوشش و همچنین لباس خانم ها می است و خواهد بود.تحقیقات و همچنین نقل از های خیلی زیاد جالبی در آن باره وجود دارد که همگی آنان از پرده پوشی و همچنین حجاب کامل زن ایرانی خبر می دهد.
در ایران باستان زنان و همچنین مردان را هیچگاه برهنه نمی بینیم ، نسبت به محل زندگی ، آب و همچنین هوا و همچنین شیوه کار و همچنین زندگی هر شهرستان و همچنین روستا، پوشش های گوناگونی وجود داشته که نمونه آن هم را هم اکنون در پوشش زنان گیلکی ، مازندرانی ،کرد ، لر ، بلوچ ، بختیاری ، اقوام دیگر و همچنین به خصوص زرتشتیان دیدن می کنیم .
فردوسى مستورى زنان را مایه ارزشمندى و همچنین شکوه آنان مى داند. به همین سبب در بسیارى از موارد به جاى واژه «زن» عبارت هایى «پوشیده روى» و همچنین «پوشیده رخ» را به کار مى برد. هنگامى که «جندل» فرستاده «فریدون» مى خواهد دخترک های جوان و ازدواج نکرده پادشاه یمن را براى پسران جوان فریدون خواستگارى کند؛ از زبان فریدون دخترک های جوان و ازدواج نکرده او را «پوشیده روى» و همچنین «پوشیده رخ» خطاب مى کند، و همچنین مى گوید

حکیم فرزانه توس حتى دخترک های جوان و ازدواج نکرده تورانیان ـ دشمنان ایران ـ را نیز «پوشیده روى» مى خواند.

همه دخت توران پوشیده روى                                             همه سر و همچنین بالا همه مشک بوى

او از زبان شه بانوى ایران، شیرین گفتن مى کند:

مرا از هنر موى بُد در نهان                                                     که آن هم را ندیدى کس اندر نهان

زنان شاهنامه همواره مواظب تن خود خواهند بود، و همچنین آن هم را از چشم دیگران مى پوشانند. و همچنین به آن امر مى بالند و همچنین افتخار مى کنند. به طورى که منیژه با افتخار مى گوید:

منیژه منم دخت افراسیاب                                                      برهنه ندیده تنم آفتاب

تهمینه در آغاز هنگامى که مى خواهد خود را به پهلوان ایرانى رستم معرفى کند، یکی از امتیازات آنان را پرده پوشی عنوان می کند و همچنین از حجب حیا و همچنین حجاب دخترانه خود مى گوید، و همچنین بر آن هم مى بالد.

کس از پرده بیرون ندیدى مرا                                               نه هرگز کس آوا شنیدى مرا

تصور می می شود اصطلاح دختر آفتاب مهتاب ندیده که در هنگام خواستگاری مورد بهره بری و استفاده قرار می گیرد، ریشه در ایران باستان دارد.

و همچنین حتی کمی قدیمی تر

کتاب «پوشاک باستانی ایرانیان» تالیف، فریدون پور بهمن، در مورد پوشش زنان در قدیمی ترین دوران که دوران مادها می باشد، با تکیه بر نقوش برجسته برجا مانده می‌گوید:«مرد و همچنین زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سرشان وجود دارد، از هم تمیز داده می‌شوند. به نظر می‌رسد که زنان پوششی نیز روی سر خود گذارده‌اند »
و همچنین پیرامون پوشاک زنان در دوره هخامنش چنین نوشته شده‌اند: «از روی بعضی نقوش مانده ازآن زمان، به زنان بومی بر می‌خوریم که پوششی جذاب و جالب دارند. پیراهن آنان پوششی ساده و همچنین بلند یا شامل راسته چین و همچنین آستین کوتاه می باشد. و همچنین در نقوشی دیگر به زنان دیگر آن هم دوره نیز برمی خوریم که از پهلو به اسب سوارند. اینان چادری مستطیل برروی همه لباس خود افکنده و همچنین در زیر آن هم، یک پیراهن با دامن بلند و همچنین در زیر آن هم نیز، پیراهن بلند غیره ای تا به مچ پا نمایان می باشد.
ویل دورانت در مورد زنان در دوران هخامنشیان می‌گوید: «زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن هم را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از منزل و خانه بیرون بیایند. هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان آمیزش (اختلاط) کنند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را، حتی پدر یا برادرشان باشد، ببینند. در نقش‌هایی که درایران باستان برجای مانده، هیچ صورت زنی دیده نمی‌می شود و همچنین نامی از ایشان به نظر نمی‌رسد.»
قبل از حمله اعراب به ایران و همچنین مسلمان شدن ایرانیان ، که در زمان ساسانیان می باشد، در آن دوره پوشاندن صورت با نقاب نیز در میان زنان ایرانی وجود داشته ‌می باشد. در آن باره ماجرایی در تاریخ نقل شده ‌می باشد که در اینجا آن هم را می‌آوریم:«هنگامی که اعراب، شاهزادگان ایرانی(دخترک های جوان و ازدواج نکرده «کسری» از پادشاهان ساسانی) را به همراه دارایی ها خیلی زیاد جهت فروش (به عنوان برده/کنیز) به نزد عمر برده بودند، عمر فرمان می‌دهد تا نقاب از صورت برکشند تا خریداران با دیدن چهره آنان پول بیش‌تری بپردازند. در آن هنگام شاهزادگان ایرانی که از دستور عمر اطاعت نکرده بودند مشتی بر سینه نماینده عمر که نیت و اراده انجام آن کار به زور داشت می‌زنند. عمر که خشمگین شده بود، نیت و اراده نمود تا با تازیانه بر آنان بزند، که در آن گاه، شاهزادگان ایرانی می‌گریستند. علی ابن ابی طالب که نظاره‌گر ماجرا بود، عمر را به آرامش تشویق کرده و همچنین آن حدیث را از محمد، پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله اسلام نقل نمود: «پهناور و بزرگ و همچنین شریف هر قومی را که خوار و همچنین فقیر شده، گرامی بدارید.» بعد از آن که عمر آرام شده‌ بود، علی علیه السلام فرمودند: «با دخترک های جوان و ازدواج نکرده شاهزاده، نباید معامله دخترک های جوان و ازدواج نکرده بازاری (کنیزان) کرد.»(السیره الحلبیه، ج ۲، ص ۲۳۴) و همچنین نگذاشتند که ناپاکان به زنان پرده پوش ایرانی دست یابند.

منبع: تبیان